Σαν σήμερα: Όταν μία σφαγή αμάχων καθόρισε τις σχέσεις Αγγλίας-Ιρλανδίας - Ο ρόλος του Κρόμγουελ
Η πολιορκία του Ουέξφορντ πριν 376 χρόνια, που οδήγησε σε ένα μακελειό με χιλιάδες θύματα.
Στη μακραίωνη, και συχνά βίαιη, ιστορία της Ιρλανδίας, καμία πράξη δεν έχει μείνει τόσο ανεξίτηλα χαραγμένη στη συλλογική μνήμη όσο η σφαγή στο Ουέξφορντ, σαν σήμερα, στις 11 Οκτωβρίου 1649. Εκείνη την ημέρα, οι δυνάμεις του Όλιβερ Κρόμγουελ, στο πλαίσιο της κατάληψης της Ιρλανδίας υπό τη δικαιοδοσία της αγγλο-παραμετρικής εξουσίας, έσφαξαν χιλιάδες στρατιώτες και αμάχους, θάβοντας την πόλη στο αίμα.
Η πολιορκία του Ουέξφορντ διήρκεσε από τις 2 έως τις 11 Οκτωβρίου 1649, ως μέρος της ευρύτερης Κατάκτησης της Ιρλανδίας από τους δυνάμεις του Κρόμγουελ.
Ενώ γίνονταν διαπραγματεύσεις ξεκίνησε το μακελειό
Η αμυντική φρουρά της πόλης, υπό τον κυβερνήτη Ντέιβιντ Σίνοτ (Synnot), ήδη διαπραγματευόταν συνθήκες παράδοσης όταν οι στρατιώτες του Κρόμγουελ όρμησαν μέσα στην πόλη.
Στη σύγχυση που ακολούθησε, άμαχοι και πολεμιστές βάλλονταν αδιακρίτως, ενώ πολλοί προσπάθησαν απεγνωσμένα να διαφύγουν διασχίζοντας τον ποταμό Slaney, όπου εκατοντάδες πνίγηκαν ή πυροβολήθηκαν κατά τη διαφυγή.
Σύμφωνα με ιστορικές εκτιμήσεις, ο αριθμός των θυμάτων ανέρχεται σε περίπου 2.000 στρατιώτες και 1.500 πολίτες, ενώ οι αγγλικές απώλειες ήταν μόλις 20 άνδρες. Επιπλέον, ο κυβερνήτης Synnot βρήκε τραγικό θάνατο είτε πνιγμένος είτε πυροβολημένος κατά τη διαφυγή του.
Αν και ο Κρόμγουελ αργότερα αρνήθηκε ότι διέταξε άμεσα τη σφαγή, δεν ανέλαβε ουσιαστικά την ευθύνη για να περιορίσει την κτηνωδία.
Γιατί οι Άγγλοι θεωρούν πως καλώς έπραξαν
Οι ιστορικοί σημειώνουν ότι μέρος της προπαγάνδας της εποχής προσπαθούσε να υποβαθμίσει το γεγονός ως πράξη «δίκαιης τιμωρίας» των πειρατών που δρούσαν από το λιμάνι του Ουέξφορντ, αλλά η βαρβαρότητα της πράξης παρέμεινε ως σημείο διαφωνίας και κατακραυγής.
Η σφαγή του Ουέξφορντ, μαζί με την εξίσου σκληρή σφαγή στο Δρόγκεντα (Drogheda) λίγες εβδομάδες νωρίτερα, εξακολουθούν να θεωρούνται από τις πιο αμφιλεγόμενες και σκοτεινές στιγμές της κατάκτησης της Ιρλανδίας από τον Κρόμγουελ και να προβάλλονται ως σύμβολα της ιμπεριαλιστικής και θρησκευτικής καταπίεσης στην ιστορική μνήμη των Ιρλανδών.
